W Miejskim Domu Kultury ,,Batory” odbywa się niezwykła wystawa. Niezwykła, ponieważ bardzo nietypowa w swojej formule. Wystawa obrazów pana Piotr Naliwajko ma charakter happening’u. W czasie jej trwania, obrazy będą wymieniane, dlatego ekspozycję można odwiedzić kilkakrotnie, i za każdym razem zobaczymy coś zupełnie nowego. Ekspozycje będzie można oglądać do końca lipca tego roku.
(więcej…)
Jill Bliss jest artystką i przyrodnikiem. W 2012 roku sprzedała swój dom i prawie wszystko, co posiadała, aby przenieść się na małą wyspę na Morzu Salish na północno-zachodnim Pacyfiku i ponownie nawiązać kontakt z naturą po intensywnej karierze projektanta w Nowym Jorku i San Francisco. Korzystając z szerokiego asortymentu pięknie żyjących dzikich grzybów, które znalazła, Bliss przekształca je w wspaniałe aranżacje i fotografuje w ramach własnego projektu pn. Nature Medleys.
(więcej…)
Chińska marka Jiaran Studio znana jest z projektów pełnych mnóstwa detali, w tym projekcie widzimy, więc uroczą sukienkę z niezwykle misternie haftowanym wzorem.
Strój wykonany jest z półprzezroczystego materiału, z dodatkiem tiulu. Długość rękawa biegnie do łokcia, mankiety ozdobiono bujnymi, zwiewnymi falbanami.
Zdobienie to haft pełen długich sekwencji cekinów i koralików, które łącząc się tworzą zwiewny wzór na górze sukienki. Kolory są delikatne, pięknie dopasowane, całość odbija światło, dając efekt wprost bajeczny. Na gorsecie, w różnych miejscach znajdziemy też miseczki kwiatowe uplecione z cekinów. Cekiny, mleczne, śnieżnobiałe i przeźroczyste koraliki, długie białe pióra i delikatnie wplecione, kontrastowe szkarłatne koraliki, wyglądające jak granaty, dają efekt śnieżnej zimy, a zarazem delikatności i zwiewności.
Dolores S. Słowiński, mieszkanka Detroit, prezentuje swoje prace w różnego rodzaju galeriach od 2005 roku, m.in. World of Threads Festival w Ontario oraz Shifting Landscapes. Jej główna technika, haft na papierze, od niedawna wykorzystuje także materiały z recyklingu. Tworzy także przy użyciu filcu, nici, wełny, koralików, a wśród jej prac znajdziemy też formy przestrzenne.
(więcej…)
Australijski fotograf Alexander Khimushin odwiedził 84 różne kraje, w ciągu 9 lat swoich podróży. Trzy lata temu, zainspirowany ideą dokumentowania odległych kultur, zanikających z powodu postępującego procesu globalizacji, rozpoczął projekt pod nazwą The World in Faces. W ramach jego poszukiwał małych grup mniejszości etnicznych na całym świecie, wykonując niesamowite portrety fotograficzne, uwieczniające ich kulturę.
(więcej…)
Anastasia Zharkova z Moskwy od ponad 10 lat zawodowo zajmuje się filcowaniem zabawek z wełny. Uwielbia formy miniaturowe i takie tworzy najczęściej – zwierzątka, które wychodzą spod jej rąk mają od kilku do kilkunastu cm. Do ich wykonania używa najwyższej jakości wełny merynosów australijskich i nowozelandzkich. Wszystkie części tych kolekcjonerskich zabawek, jak łapki, ogony i tułowia mogą się zginać, są bowiem osadzone na drutach. Figurki mogą więc stać, siedzieć, można nadawać i zmieniać im pozycje.
(więcej…)
Japońska artystka Kiyomi, pasjonuje się ręcznym tworzeniem miniaturowych mebelków i akcesoriów w stylu vintage. Wykonywane przez artystkę, całkowicie handmade mikroskopijne przedmioty stylizowane są zgodnie z modą XVIII wieku.
(więcej…)
Ludmila i Valery, mieszkający w Pradze, prowadzą rodzinną manufakturę handmade o nazwie Izovella. Specjalizują się w niej w tworzeniu biżuterii srebrnej w połączeniu z kamieniami szlachetnymi i półszlachetnymi.
(więcej…)
W Polsce coraz częściej słyszymy o trendach takich jak slow-life, zero waste czy upcykling. To dzięki nim możemy dążyć do lepszego zagospodarowania odpadami, czynić świat lepszym i czystszym. Śmieci to obecnie problem globalny, jednak kierując się tymi ideami możemy pomóc i odciążyć Matkę Naturę. A jak się to ma do rękodzieła?
Zaraz wszystko wytłumaczę, jednak na początek trochę teorii.
W dosłownym tłumaczeniu zwrot ten oznacza „brak śmieci”. Głównie zamysł nurtu jest taki, aby w swoim życiu generować jak najmniejszą ilość odpadów. Ciężko jest ograniczyć wytwarzanie śmieci do zera, jednak małymi krokami możemy osiągnąć naprawdę sporo. Np. sam fakt, że na zakupy chodzimy z materiałową torbą, w domu używamy pojemników wielokrotnego użytku, czy też pijemy wodę filtrowaną z kranu, zamiast kupować wodę butelkowaną. Zero waste mocno związane jest z filozofią slow-life i recyklingiem. Każdy odpad można wykorzystać ponownie, każdy można przerobić na coś użytecznego. Ogranicza nas tylko wyobraźnia i chęci 🙂
To idea, która cieszy się w Polsce coraz większą popularnością. Głównym jej nurtem jest rezygnacja z codziennego pędu i stawianie na relacje międzyludzkie. Zgodnie z tą filozofią, z każdej chwili powinniśmy czerpać radość i cieszyć się z małych rzeczy. Rezygnacja z nadmiernego konsumpcjonizmu dla samego „ mieć”, a nie poparta realnymi potrzebami to jedna z rzeczy, którą możemy zrobić dla otaczającego nas świata. Idea ta dotyka każdej płaszczyzny naszego życia i tak np. slow-fashion mówi o rezygnacji z nadmiernego kupowania ubrań, zwłaszcza tych wyprodukowanych na dalekim Wschodzie. Ich metody wytwarzania i wykorzystywanie nieletnich do pracy są przerażające.
To taki recykling na wyższym poziomie. Głównym założeniem tej filozofii jest to, że oprócz „odpadu”, który możemy przerobić i dać mu drugie życie, to dodatkowo rzecz ta nabiera nowej, większej wartości niż miała poprzednio. Różnica między recyklingiem a upcyklingiem jest subtelna, jednak można ją zauważyć przy konkretnych przykładach wykorzystania odpadu. Recykling powiązany jest bardziej ze skalą przemysłową, gdzie podczas różnego rodzaju technologii odzyskujemy dany materiał i możemy wykorzystać go ponownie, np. szkło czy papier. Z kolei upcykling to nurt, w którym zapewne specjalistkami były nasze babcie, które potrafiły z niczego zrobić coś naprawdę pięknego. W tym nurcie najważniejsze jest nasze nastawienie, jak i kreatywność. Spotkać możemy go w meblarstwie, wnętrzarstwie, a także w modzie.
Nie od dziś wiadomo, że rękodzieło równa się kreatywność. Zgodnie z definicją, rękodzieło to produkt unikatowy, niemasowy, wytworzony ręcznie, posiadający walory estetyczne. Tak więc kierując się opisywanymi wyżej ideami, starajmy się wykorzystywać przedmioty na 200%.
Oto kilka przykładów jak w kreatywny sposób można wykorzystać rzeczy, które planowaliśmy wyrzucić.
Sylwia Gromacka – Staśko urodziła się i mieszka w Droszkowie koło Zielonej Góry. Jej prace czarują kolorami i zapraszają w inny świat. Od kilku lat malarka kojarzy się zielonogórzanom z barwnymi plakatami i banerami, które ozdabiały znane w całej Polsce Winobranie. W twórczości artystki znajdziemy jeszcze więcej nawiązań do regionalnej tradycji, ale o tym za chwilę.
(więcej…)